Μερικές από τις δραστηριότητες και επιτυχίες του Συλλόγου από την ίδρυσή του (Νοέμβριος 1976) μέχρι σήμερα.
Μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων ο Σύλλογος:
1. Από την ίδρυση του Συλλόγου γίνονται καταγγελίες για παράνομα μπαζώματα και αυθαίρετες καταλήψεις παραλίμνιων περιοχών που συνέβαλαν αποτελεσματικά στον περιορισμό τους.
2. Με αίτημα του Συλλόγου μας το 1977 αρχικά η Οικονομική Εφορία Ιωαννίνων και το 1978 η Τοπογραφική Υπηρεσία του Υπουργείου Γεωργίας ξεκίνησαν τις διαδικασίες για την οριοθέτηση της Λίμνης. Στα χρόνια που πέρασαν είχαν συσταθεί επανειλημμένα Επιτροπές οριοθέτησης και είχαν καθορίσει τις οριογραμμές αιγιαλού και παραλίας χωρίς δυστυχώς να ολοκληρωθεί η διαδικασία με επικύρωση των αποφάσεων από τον αρμόδιο Υπουργό.
Τελικά η συσταθείσα από τον Ν. 2971 / 2001 Επιτροπή προβαίνει από πέρυσι στην οριοθέτηση της Λίμνης κατά τμήματα. Δυστυχώς όμως στην περιοχή Ανατολής – Κατσικάς η Επιτροπή οριοθέτησε την Παμβώτιδα στο όριο του αναχώματος το οποίο απέκοψε την επικοινωνία της Λίμνης με τον τεράστιο (3.500 στρέμματα) υδροβιότοπο της περιοχής. Ο σύλλογός μας κατέθεσε τον Δεκέμβριο 2007 στην επιτροπή αίτηση ΕΠΑΝΑΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ ΟΡΙΩΝ ζητώντας να χαραχθεί η οριογραμμή όχθης και παλαιάς όχθης στην πραγματική και φυσική γραμμή που οριοθετεί ο υδροβιότοπος, οι αεροφωτογραφίες, τα τοπογραφικά κλπ. χωρίς να λαμβάνεται υπ΄ όψη η ύπαρξη του αναχώματος. Μέχρι σήμερα δεν είχαμε απάντηση από την Επιτροπή.
3. Τον Φεβρουάριο του 1973 ο Σύλλογος κατέθεσε αίτημα στη Νομαρχία Ιωαννίνων για σύσταση Αυτόνομου Οργανισμού Λίμνης Ιωαννίνων νομικού προσώπου Δ.Δ. με εκτελεστική εξουσία, με παραχώρηση όλων των αρμοδιοτήτων του ελληνικού Δημοσίου και με εξασφαλισμένες οικονομικές δυνατότητες, με σκοπό την προστασία και αξιοποίηση της Λίμνης. Η πρόταση υιοθετήθηκε από τη Νομαρχία τον Δήμο κλπ και συντάχθηκαν πάμπολλες μελέτες και σχέδια σύστασης οργανισμού μέχρι το 1995.
Τελικά το 2002 συστάθηκε ο Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας όργανο στερούμενο παντελώς εκτελεστικής εξουσίας και αρμοδιοτήτων, διότι έχει μόνο συμβουλευτικό χαρακτήρα. Από το 2005 ο Σύλλογός μας συμμετέχει στο Δ.Σ. του Φορέα.
4. Ο Σύλλογος αγωνίζεται για τη διατήρηση των ελευθέρων κοινόχρηστων χώρων και του αστικού πρασίνου, ζωτικής σημασίας για την ποιότητα ζωής και την υγεία των κατοίκων των πόλεων. Το 1977 πέτυχε την μη επικείμενη οικοδόμηση από τον Δήμο Ιωαννιτών του πάρκου της «Αίγλης», το οποίο παραμένει μέχρι και σήμερα ο χώρος πρασίνου μπροστά από το Δικαστικό Μέγαρο.
Υπόμνημα του Συλλόγου προς το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ιωαννιτών από 17.09.1977 εδώ
Ρεπορτάζ ΠΡΩΙΝΟΥ ΛΟΓΟΥ από 11.11.1977 εδώ
5. Το 1990 με ενέργειες του Συλλόγου συγκεντρώνονται χρήματα, με έρανο των συμπολιτών και προσφορές, αγοράζονται και φυτεύονται 680 κωνοφόρα δένδρα ύψους 2,50 m από τη Γερμανία στην είσοδο της πόλης, το Πανεπιστήμιο και μέσα στην πόλη. (Εδώ)
6. Στο ίδιο πλαίσιο όπου το 1977 διασώσαμε το πάρκο της Αίγλης, σήμερα αγωνιζόμαστε να ανατρέψουμε την δρομολογούμενη τσιμεντοποίηση του χώρου της Λαϊκής Αγοράς Αγίας Μαρίνας με την απόφαση του Δήμου Ιωαννιτών να κατασκευάσει εκεί Νέο Δημαρχείο.
Εναλλακτικά προτείνουμε οι Δημοτικές Υπηρεσίες να στεγασθούν στο σημερινό κτίριο της Νομαρχίας και παράλληλα οι υπηρεσίες της Νομαρχίας να στεγασθούν σε νέο κτίριο στο χώρο του Στρατοπέδου Βελισαρίου όπου προβλέπεται η κατασκευή Διοικητικού Κέντρου.
Έτσι ο χώρος της Λαϊκής Αγοράς της Αγίας Μαρίνας θα μπορούσε να ενταχθεί λειτουργικά στο σχέδιο ενοποίησης και ανάπλασης των κοινόχρηστων χώρων του κέντρου της πόλης και να διαμορφωθεί κατόπιν αρχιτεκτονικής μελέτης μαζί με το παρακείμενο πάρκο μπροστά από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου, αποτελώντας μία πράσινη όαση μέσα στην πόλη για παιχνίδι, αναψυχή και διεξαγωγή υπαίθριων πολιτιστικών εκδηλώσεων, συνδυάζοντας ακόμη και την υπάρχουσα σήμερα λειτουργία (λαχαναγορά) με τη δημιουργία του πιο πάνω πάρκου.
Μετά την απόρριψη της αιτήσεώς μας από το Δ.Σ. του Δήμου Ιωαννιτών και της Νομαρχίας Ιωαννίνων, ο Σύλλογος με την προσφυγή του στο Διοικητικό Εφετείο Ιωαννίνων ζήτησε την ακύρωση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου. Το Διοικητικό Εφετείο κηρύσσοντας εαυτό αναρμόδιο προς εκδίκαση της αίτησης ακυρώσεως παρέπεμψε την υπόθεση στο αρμόδιο τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας.
7. Τον Σεπτέμβριο 2003 ο Σύλλογος καταθέτει στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση ζητώντας την ακύρωση της 22943 / 2003 Κ.Υ.Α. η οποία θεωρήθηκε καταστροφική για τη Λίμνη διότι δεν λάμβανε κανένα συγκεκριμένο μέτρο για την προστασία της και την αποκατάσταση του οικοσυστήματος της, καθόριζε αυθαίρετα τα όριά της, επέτρεπε νέες γεωτρήσεις και ανέγερση πολυώροφων οικοδομών σε μικρή απόσταση από την όχθη.
Το Σ.τ.Ε. με την 3595 / 2007 απόφασή του έκανε δεκτή την αίτηση του Συλλόγου και ακύρωσε την Κ.Υ.Α.
Ήδη το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. μελετά την σύσταση Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο θα υπάρξει προστασία της Λίμνης σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Σύνταγμα.
8. Το 2004 μετά από πολύμηνες και επίπονες προσπάθειες, αποκαλύψαμε ένα σοβαρό λάθος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ιωαννίνων. Η λιμναία περιοχή (υδροβιότοπος) μεταξύ του αναχώματος και της τέως κοινότητας Αμφιθέας (Στρουνίου) στον κτηματολογικό πίνακα της Νομαρχίας εφέρετο ότι ανήκει στην κοινότητα Αμφιθέας, ενώ κατά κυριότητα ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο. Κατόπιν της αποκαλύψεως αυτής ο Νομάρχης με την 4726 / 24.06.2004 απόφασή του προέβηκε στη διόρθωση του κτηματολογικού πίνακα και διασώθηκε η λιμναία έκταση 1.270 στρεμμάτων. Αυτό και μόνο το περιστατικό σηματοδοτεί τη μεγάλη σημασία που έχει η οριοθέτηση της Λίμνης.
9. Ο Σύλλογός μας εκτιμά ότι με τις μικροεπεμβάσεις και τα ευχολόγια δεν αντιμετωπίζεται η φθίνουσα πορεία της Λίμνης το μέλλον της οποίας κρίνεται αβέβαιο σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες. Απαιτούνται έργα σοβαρά όπως η απομάκρυνση από τον πυθμένα της μολυσμένης λάσπης και των φερτών υλών που έχουν ανυψώσει τον βυθό, η καταστροφή και απομάκρυνση των αναχωμάτων, η κατασκευή περιφερειακού δικτύου αποχέτευσης και περιμετρικής τάφρου κλπ.
Τα εν λόγω έργα είναι δαπανηρά, δύσκολα και μόνο η ένταξή τους στο Δ΄ Κ.Π.Σ. (ΕΣΠΑ) θα εξασφαλίσει την χρηματοδότησή τους καθώς και την άρτια και έντεχνη κατασκευή τους.
Προς το σκοπό αυτό καταθέσαμε τον Φεβρουάριο 2007 στον Γεν. Γραμματέα Περιφέρειας Ηπείρου πρόταση-αίτημα για την ένταξη μελέτης και κατασκευής έργων αποκατάστασης του οικοσυστήματος των Λιμνών Παμβώτιδας και Λαψίστας. Δυστυχώς ο περιφερειάρχης δεν έκανε δεκτή την πρότασή μας και κινδυνεύει να χαθεί η μοναδική ευκαιρία για τη σωτηρία της Λίμνης τώρα που διατίθενται 180 εκατομμύρια ευρώ από την Ε.Ε. για το περιβάλλον. Στην πρόταση αυτή περιλαμβάνεται και η κατασκευή υδροβιολογικού πάρκου στον υδροβιότοπο περιοχής Κατσικά.
Μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων ο Σύλλογος:
1. Από την ίδρυση του Συλλόγου γίνονται καταγγελίες για παράνομα μπαζώματα και αυθαίρετες καταλήψεις παραλίμνιων περιοχών που συνέβαλαν αποτελεσματικά στον περιορισμό τους.
2. Με αίτημα του Συλλόγου μας το 1977 αρχικά η Οικονομική Εφορία Ιωαννίνων και το 1978 η Τοπογραφική Υπηρεσία του Υπουργείου Γεωργίας ξεκίνησαν τις διαδικασίες για την οριοθέτηση της Λίμνης. Στα χρόνια που πέρασαν είχαν συσταθεί επανειλημμένα Επιτροπές οριοθέτησης και είχαν καθορίσει τις οριογραμμές αιγιαλού και παραλίας χωρίς δυστυχώς να ολοκληρωθεί η διαδικασία με επικύρωση των αποφάσεων από τον αρμόδιο Υπουργό.
Τελικά η συσταθείσα από τον Ν. 2971 / 2001 Επιτροπή προβαίνει από πέρυσι στην οριοθέτηση της Λίμνης κατά τμήματα. Δυστυχώς όμως στην περιοχή Ανατολής – Κατσικάς η Επιτροπή οριοθέτησε την Παμβώτιδα στο όριο του αναχώματος το οποίο απέκοψε την επικοινωνία της Λίμνης με τον τεράστιο (3.500 στρέμματα) υδροβιότοπο της περιοχής. Ο σύλλογός μας κατέθεσε τον Δεκέμβριο 2007 στην επιτροπή αίτηση ΕΠΑΝΑΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ ΟΡΙΩΝ ζητώντας να χαραχθεί η οριογραμμή όχθης και παλαιάς όχθης στην πραγματική και φυσική γραμμή που οριοθετεί ο υδροβιότοπος, οι αεροφωτογραφίες, τα τοπογραφικά κλπ. χωρίς να λαμβάνεται υπ΄ όψη η ύπαρξη του αναχώματος. Μέχρι σήμερα δεν είχαμε απάντηση από την Επιτροπή.
3. Τον Φεβρουάριο του 1973 ο Σύλλογος κατέθεσε αίτημα στη Νομαρχία Ιωαννίνων για σύσταση Αυτόνομου Οργανισμού Λίμνης Ιωαννίνων νομικού προσώπου Δ.Δ. με εκτελεστική εξουσία, με παραχώρηση όλων των αρμοδιοτήτων του ελληνικού Δημοσίου και με εξασφαλισμένες οικονομικές δυνατότητες, με σκοπό την προστασία και αξιοποίηση της Λίμνης. Η πρόταση υιοθετήθηκε από τη Νομαρχία τον Δήμο κλπ και συντάχθηκαν πάμπολλες μελέτες και σχέδια σύστασης οργανισμού μέχρι το 1995.
Τελικά το 2002 συστάθηκε ο Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας όργανο στερούμενο παντελώς εκτελεστικής εξουσίας και αρμοδιοτήτων, διότι έχει μόνο συμβουλευτικό χαρακτήρα. Από το 2005 ο Σύλλογός μας συμμετέχει στο Δ.Σ. του Φορέα.
4. Ο Σύλλογος αγωνίζεται για τη διατήρηση των ελευθέρων κοινόχρηστων χώρων και του αστικού πρασίνου, ζωτικής σημασίας για την ποιότητα ζωής και την υγεία των κατοίκων των πόλεων. Το 1977 πέτυχε την μη επικείμενη οικοδόμηση από τον Δήμο Ιωαννιτών του πάρκου της «Αίγλης», το οποίο παραμένει μέχρι και σήμερα ο χώρος πρασίνου μπροστά από το Δικαστικό Μέγαρο.
Υπόμνημα του Συλλόγου προς το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ιωαννιτών από 17.09.1977 εδώ
Ρεπορτάζ ΠΡΩΙΝΟΥ ΛΟΓΟΥ από 11.11.1977 εδώ
5. Το 1990 με ενέργειες του Συλλόγου συγκεντρώνονται χρήματα, με έρανο των συμπολιτών και προσφορές, αγοράζονται και φυτεύονται 680 κωνοφόρα δένδρα ύψους 2,50 m από τη Γερμανία στην είσοδο της πόλης, το Πανεπιστήμιο και μέσα στην πόλη. (Εδώ)
6. Στο ίδιο πλαίσιο όπου το 1977 διασώσαμε το πάρκο της Αίγλης, σήμερα αγωνιζόμαστε να ανατρέψουμε την δρομολογούμενη τσιμεντοποίηση του χώρου της Λαϊκής Αγοράς Αγίας Μαρίνας με την απόφαση του Δήμου Ιωαννιτών να κατασκευάσει εκεί Νέο Δημαρχείο.
Εναλλακτικά προτείνουμε οι Δημοτικές Υπηρεσίες να στεγασθούν στο σημερινό κτίριο της Νομαρχίας και παράλληλα οι υπηρεσίες της Νομαρχίας να στεγασθούν σε νέο κτίριο στο χώρο του Στρατοπέδου Βελισαρίου όπου προβλέπεται η κατασκευή Διοικητικού Κέντρου.
Έτσι ο χώρος της Λαϊκής Αγοράς της Αγίας Μαρίνας θα μπορούσε να ενταχθεί λειτουργικά στο σχέδιο ενοποίησης και ανάπλασης των κοινόχρηστων χώρων του κέντρου της πόλης και να διαμορφωθεί κατόπιν αρχιτεκτονικής μελέτης μαζί με το παρακείμενο πάρκο μπροστά από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου, αποτελώντας μία πράσινη όαση μέσα στην πόλη για παιχνίδι, αναψυχή και διεξαγωγή υπαίθριων πολιτιστικών εκδηλώσεων, συνδυάζοντας ακόμη και την υπάρχουσα σήμερα λειτουργία (λαχαναγορά) με τη δημιουργία του πιο πάνω πάρκου.
Μετά την απόρριψη της αιτήσεώς μας από το Δ.Σ. του Δήμου Ιωαννιτών και της Νομαρχίας Ιωαννίνων, ο Σύλλογος με την προσφυγή του στο Διοικητικό Εφετείο Ιωαννίνων ζήτησε την ακύρωση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου. Το Διοικητικό Εφετείο κηρύσσοντας εαυτό αναρμόδιο προς εκδίκαση της αίτησης ακυρώσεως παρέπεμψε την υπόθεση στο αρμόδιο τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας.
7. Τον Σεπτέμβριο 2003 ο Σύλλογος καταθέτει στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση ζητώντας την ακύρωση της 22943 / 2003 Κ.Υ.Α. η οποία θεωρήθηκε καταστροφική για τη Λίμνη διότι δεν λάμβανε κανένα συγκεκριμένο μέτρο για την προστασία της και την αποκατάσταση του οικοσυστήματος της, καθόριζε αυθαίρετα τα όριά της, επέτρεπε νέες γεωτρήσεις και ανέγερση πολυώροφων οικοδομών σε μικρή απόσταση από την όχθη.
Το Σ.τ.Ε. με την 3595 / 2007 απόφασή του έκανε δεκτή την αίτηση του Συλλόγου και ακύρωσε την Κ.Υ.Α.
Ήδη το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. μελετά την σύσταση Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο θα υπάρξει προστασία της Λίμνης σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Σύνταγμα.
8. Το 2004 μετά από πολύμηνες και επίπονες προσπάθειες, αποκαλύψαμε ένα σοβαρό λάθος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ιωαννίνων. Η λιμναία περιοχή (υδροβιότοπος) μεταξύ του αναχώματος και της τέως κοινότητας Αμφιθέας (Στρουνίου) στον κτηματολογικό πίνακα της Νομαρχίας εφέρετο ότι ανήκει στην κοινότητα Αμφιθέας, ενώ κατά κυριότητα ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο. Κατόπιν της αποκαλύψεως αυτής ο Νομάρχης με την 4726 / 24.06.2004 απόφασή του προέβηκε στη διόρθωση του κτηματολογικού πίνακα και διασώθηκε η λιμναία έκταση 1.270 στρεμμάτων. Αυτό και μόνο το περιστατικό σηματοδοτεί τη μεγάλη σημασία που έχει η οριοθέτηση της Λίμνης.
9. Ο Σύλλογός μας εκτιμά ότι με τις μικροεπεμβάσεις και τα ευχολόγια δεν αντιμετωπίζεται η φθίνουσα πορεία της Λίμνης το μέλλον της οποίας κρίνεται αβέβαιο σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες. Απαιτούνται έργα σοβαρά όπως η απομάκρυνση από τον πυθμένα της μολυσμένης λάσπης και των φερτών υλών που έχουν ανυψώσει τον βυθό, η καταστροφή και απομάκρυνση των αναχωμάτων, η κατασκευή περιφερειακού δικτύου αποχέτευσης και περιμετρικής τάφρου κλπ.
Τα εν λόγω έργα είναι δαπανηρά, δύσκολα και μόνο η ένταξή τους στο Δ΄ Κ.Π.Σ. (ΕΣΠΑ) θα εξασφαλίσει την χρηματοδότησή τους καθώς και την άρτια και έντεχνη κατασκευή τους.
Προς το σκοπό αυτό καταθέσαμε τον Φεβρουάριο 2007 στον Γεν. Γραμματέα Περιφέρειας Ηπείρου πρόταση-αίτημα για την ένταξη μελέτης και κατασκευής έργων αποκατάστασης του οικοσυστήματος των Λιμνών Παμβώτιδας και Λαψίστας. Δυστυχώς ο περιφερειάρχης δεν έκανε δεκτή την πρότασή μας και κινδυνεύει να χαθεί η μοναδική ευκαιρία για τη σωτηρία της Λίμνης τώρα που διατίθενται 180 εκατομμύρια ευρώ από την Ε.Ε. για το περιβάλλον. Στην πρόταση αυτή περιλαμβάνεται και η κατασκευή υδροβιολογικού πάρκου στον υδροβιότοπο περιοχής Κατσικά.
