Νέο site του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων το:
Τρίτη 14 Ιουνίου 2011
Εισήγηση στη Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης της 4ης Ιουνίου 2011
Προς
Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης Δήμου Ιωαννιτών της 4ης Ιουνίου 2011
Ιωάννινα, 27 Μαΐου 2011
Εισήγηση του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων
ΘΕΜΑ: ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
· Πόλη
· Λίμνη Παμβώτιδα
· Αστικά Απορρίμματα, Ανακύκλωση, ΧΥΤΥ, Εργοστάσιο Επεξεργασίας Στερεών Αποβλήτων
· Νοσοκομειακά και Ιατρικά Απόβλητα
· Αισθητικό Δάσος - Δασύλλια Λόφων Ιωαννίνων
1. ΠΟΛΗ
- Κατάληψη κοινοχρήστων χώρων από τραπεζοκαθίσματα, περίπτερα, εμπορεύματα, μόνιμες κατασκευές, κίνηση μετ’ εμποδίων των πεζών στα πεζοδρόμια.
- Ηχορύπανση.
- Ρύπανση και βανδαλισμοί κοινοχρήστων χώρων.
- Εναπόθεση σκουπιδιών ακατάλληλες ώρες έξω από τους κάδους απορριμμάτων τα καπάκια των οποίων παραμένουν ανοιχτά όλο το 24ωρο.
- Αφισορύπανση, παράνομες διαφημιστικές πινακίδες.
- Ανεξέλεγκτη στάση και στάθμευση αυτοκινήτων και τουριστικών λεωφορείων.
- Έλλειψη ποδηλατοδρόμων.
Πολλά από τα ανωτέρω θέματα συζητήθηκαν στη συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης της 06.05.2011. Η θέσπιση κανονισμών για χρήση παραχωρούμενων κοινόχρηστων χώρων και χορήγηση άδειας μουσικής είναι θετικό βήμα. Αναμένουμε με ενδιαφέρον και τον κανονισμό για τη διαφήμιση. Οι πρωτοβουλίες αυτές του Δήμου Ιωαννιτών είναι αξιέπαινες, αφορούν την ποιότητα ζωής στην καθημερινότητά μας και χρειάζονται τη στήριξη όλων μας.
Οι εξαγγελίες μέτρων και οι καλές προθέσεις όμως δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα. Η ουσία βρίσκεται στην πράξη, στην εφαρμογή των κανονισμών. Θα πρέπει να υπάρχει συνεχής έλεγχος αν αυτοί εφαρμόζονται και καθίστανται αποτελεσματικοί. Η εφαρμογή και πολύ περισσότερο η αποτελεσματικότητα των κανονισμών που ψηφίζει το Δημοτικό Συμβούλιο αναδεικνύει και τη σοβαρότητα του Δήμου.
Στη συνεδρίαση της 06.05.2011 είχαμε μικρή συμμετοχή, ενώ οι περισσότεροι δεν είχαμε λάβει τις εισηγήσεις. Προτείνω να ξαναγίνει συνεδρίαση αναφορικά με τους κανονισμούς για χρήση παραχωρούμενων κοινόχρηστων χώρων και χορήγηση άδειας μουσικής, με θέμα το πώς αυτοί θα εφαρμοσθούν στην πράξη.
Δυστυχώς η μη εφαρμογή των κανονισμών έχει γίνει ο «κανόνας». Η σημερινή αναρχία και ανομία υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής και την εικόνα της πόλης, εμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη και την επιχειρηματική δραστηριότητα, ωφελεί και ενθαρρύνει τους θρασείς, όσους έχουν μάθει να συνδιαλέγονται κάτω από το τραπέζι, και τον νομοταγή να βρίσκεται εκτός ανταγωνιστικότητας. Αποτέλεσμα, ο καθένας μας εθίζεται να κοιτάζει μόνο την εξυπηρέτηση του ατομικού του συμφέροντος έναντι του συλλογικού, απαξιώνοντας έννοιες όπως κοινόχρηστο, κοινωνικό σύνολο, κοινό καλό, κοινωνική συνοχή.
Η αποδοχή των κανονισμών που ψηφίζει το Δημοτικό Συμβούλιο και η εφαρμογή τους, συνιστά ένδειξη οργανωμένης κοινωνίας, αποτελεί βάση για υγιή επιχειρηματική ανάπτυξη και αναβαθμίζει την ποιότητα ζωής της πόλης.
Η συγκεκριμένη περίπτωση δεν αποτελεί εξάιρεση
2. ΛΙΜΝΗ ΠΑΜΒΩΤΙΔΑ
2.1.Ιστορικό
Η λίμνη Παμβώτιδα δημιουργήθηκε πριν από περίπου 5 εκ. χρόνια. Χαρακτηρίζεται ως μία ρηχή ευτροφική προς υπερτροφική λίμνη. Καταλαμβάνει έκταση περί τα 22 km2, το μέσο βάθος της είναι 4m και το μέγιστο 8,5m. Ο όγκος νερού κυμαίνεται μεταξύ 80 και 120 εκ. m³, με μέσο υδραυλικό χρόνο ανανέωσης του νερού μεγαλύτερο των 11 μηνών.
Παλαιότερα αποτελούσε ενιαίο οικοσύστημα επικοινωνώντας με τη γειτονική λίμνη Λαψίστα έκτασης 10 km2, με ένα αβαθές έλος, διανθισμένο με μικρές νησίδες, ένα οικοσύστημα μεγάλης οικολογικής αξίας για ψάρια (δρόμοι μετακίνησης χελιού), αμφίβια, υδρόβια ερπετά, πουλιά και θηλαστικά.
Η αποξήρανση της λίμνης Λαψίστας τη δεκαετία του 1960 αποτέλεσε την πρώτη κύρια καταστροφική παρέμβαση, η οποία ολοκληρώθηκε το 1970-71 όταν κατασκευάσθηκαν αναχώματα πέριξ της Παμβώτιδας μεταβάλλοντάς την σε κλειστή δεξαμενή για τις ανάγκες της άρδευσης. Η δημιουργία των αναχωμάτων είναι συνώνυμη με την απώλεια ζωτικών εκτάσεων της λίμνης, των ρηχών εκτάσεων και των παροδικά πλημμυριζόμενων υγρών λιβαδιών, τους σημαντικότερους βιοτόπους της, ενώ απέκοψε και την επικοινωνία με τις καρστικές πηγές και τις καταβόθρες.
Οι ρηχές εκτάσεις μαζί με τους καλαμώνες αποτελούν κρίσιμο τόπο για την αναπαραγωγή, το φώλιασμα, την εκκόλαψη και κυρίως για τροφοληψία πτηνών και ψαριών. Η αδυναμία της φυσικής αναπαραγωγής των ψαριών σήμανε την άμεση μείωση των πληθυσμών τους. Σήμερα από τα 20 είδη ψαριών η παρουσία των έξι εξαρτάται αποκλειστικά από τους τεχνητούς εμπλουτισμούς. Το ίδιο ισχύει και για το χέλι, του οποίου ο κύριος φυσικός διάδρομος εμπλουτισμού της λίμνης με νεαρά άτομα από τον ποταμό Καλαμά, μέσω της αποξηραμένης σήμερα λίμνης Λαψίστας, έχει διακοπεί.
Η δημιουργία των κρηπιδωμάτων και αναχωμάτων στέρησε επίσης τη δυνατότητα του αυτοκαθαρισμού της λίμνης με τον κυματισμό.
Για το ενδημικό είδος ψαριού όμως Τσίμα (Phoxinellus epiroticus) οι αλόγιστες ανθρώπινες επεμβάσεις δεν έχουν επιστροφή. Η “μαρίδα της λίμνης” ψαρεύονταν σε τόνους, όμως την τελευταία δεκαετία έχει πιθανότατα εξαφανισθεί. Καθώς το είδος Phoxinellus epiroticus συναντιόνταν μόνο στην Παμβώτιδα η εξαφάνισή του στέρησε την παγκόσμια πανίδα από ένα είδος.
Προς την ίδια τύχη οδεύει και το ενδημικό ορθόπτερο Chorthippus lacustris, η κατανομή του οποίου σε ολόκληρο τον πλανήτη περιορίζεται στα υγρά λιβάδια περιφερειακά της λίμνης των Ιωαννίνων, στον υγρότοπο γύρω από το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων του Βρέλλη και στην περιοχή της Λιμνοπούλας Παραμυθιάς (GR 2120003). Τα τελευταία 50 χρόνια εκτιμάται ότι έχει χάσει το 85-99% του βιοτόπου του καθώς τα υγρά λιβάδια μπαζώνονται ενώ ήδη σε πολλά από αυτά έχουν χτιστεί οικοδομήματα και κτηνοτροφικές μονάδες.
2.2.Αποκοπή ζωτικών εκτάσεων
Οι εκτάσεις που αποκόπηκαν από τα αναχώματα δεν χαρακτηρίζονται τυχαία από την επιστημονική κοινότητα ως ζωτικές εκτάσεις. Όταν χάνεις ένα ζωτικό σου μέλος επίκειται ο θάνατος.
Μαρτυρίες αναφέρουν ότι την αμέσως επόμενη χρονιά μετά την κατασκευή των αναχωμάτων το νερό της λίμνης έβγαλε «σκουλήκια». Η μαρτυρία των απλών ανθρώπων αποτυπώνει τη δραματική, άμεση επίπτωση της αποκοπής των ρηχών εκτάσεων και υγρολίβαδων στην ποιότητα του νερού.
Τα αναχώματα ευθύνονται για την τραγική μείωση της ιχθυοπανίδας, κυπρίνοι, τσίμες, γλίνια, μαρίτσια κλπ, των χελιών, καραβίδων, βατράχων, νερόφιδων, βίδρων κλπ, και της πλουσιότατης ορνιθοπανίδας. Ακόμη και οι πελαργοί εξαφανίσθηκαν, αφού δεν εύρισκαν τροφή στους αποξηραμένους υδροβιότοπους (υγρολίβαδα).
Καθώς χάθηκαν τα μέρη αναπαραγωγής και εκκόλαψης των ψαριών έκτοτε απαιτείται συνεχώς ο εμπλουτισμός της λίμνης με ψάρια.
(Σχετικά έγγραφο του Ινστιτούτου Ωκεανογραφικών και Αλιευτικών Ερευνών υπ’ αρίθμ. 60.753/1548/04.06.1977.
Όλες οι επιστημονικές έρευνες και μελέτες καταδεικνύουν την καταστροφική επίδραση των αναχωμάτων στη λίμνη.
2.3.Ημερίδα «Βιοποικιλότητα και Παραγωγικότητα στη Λίμνη Παμβώτιδα»
Κατά την ημερίδα της 15.01.2011 «Βιοποικιλότητα και Παραγωγικότητα στη Λίμνη Παμβώτιδα» που οργάνωσε το ΤΒΕΤ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων σε συνεργασία με τον Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας, το ΤΕΕ/ΤΗ, το ΕΘΙΑΓΕ, την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία, την Πίνδο Περιβαλλοντική και τον Σύλλογο Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων, ο κ. Δήμαρχος ανέφερε ότι ο νέος Δήμος Ιωαννιτών μπορεί να μην περιλαμβάνει τη λίμνη, περιλαμβάνει όμως όλες τις περιμετρικές στην όχθη εκτάσεις και η ποιότητα του νερού εξαρτάται από τις δραστηριότητες, από το τι κάνουμε γύρω από τη λίμνη (στον ακόλουθο σύνδεσμο μπορείτε να κατεβάσετε τα pdf των παρουσιάσεων της Ημερίδας. http://pamvotis.conf.offbit.gr/el/program ).
Από τους επιστήμονες αναφέρθηκε ότι η κατάσταση της Παμβώτιδας βρίσκεται στο κόκκινο, η λίμνη χαρακτηρίζεται ευτροφική-υπερτροφική με αναπτύξεις τοξικών ουσιών το καλοκαίρι, επικίνδυνες τόσα για τα ψάρια, πουλιά κλπ, όσο και για τον άνθρωπο.
- “Μολυσμένη από τοξικές ουσίες η λίμνη των Ιωαννίνων“, in.gr 27.05.2006
- “Μελέτη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Οι τοξίνες «πνίγουν» δεκατρείς μεγάλες λίμνες”, Έθνος 11.08.2010
Δυστυχώς η ανησυχία στην ακαδημαϊκή κοινότητα για την αύξηση των κυανοβακτηρίων και των κυανοτοξινών δεν βρίσκει ανταπόκριση σε επίπεδο αρμοδίων φορέων. Η άσχημη κατάσταση της Παμβώτιδας καθιστά, βάση και της διεθνούς εμπειρίας, απολύτως προβλέψιμη τη μοίρα της εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα. Γι’ αυτό, η αποκατάσταση του οικοσυστήματος της Παμβώτιδας πρέπει να αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για την πόλη των Ιωαννίνων.
Επιτυχημένα παραδείγματα αποκατάστασης ρηχών λιμνών παρουσιάστηκαν από ειδικούς επιστήμονες από την Ουγγαρία (λίμνη Balaton) και τη Σκωτία (λίμνη Loch Leven). Και στις δύο περιπτώσεις επετεύχθη μείωση των εισερχόμενων ρύπων μέσω δικτύων αποχέτευσης και επεξεργασία αστικών λυμάτων, παρακολούθηση και έλεγχο δραστηριοτήτων στη λεκάνη απορροής, ανασύσταση υγροτόπων.
Η επαναδημιουργία μεγάλου υδροβιότοπου πριν την εισροή του μεγαλύτερου ποταμού στη λίμνη Balaton, συνέβαλε αποφασιστικά στη βελτίωση της ποιότητας του νερού και της τουριστικής ανάπτυξης της λίμνης. Αντίστοιχο αποτέλεσμα επιδιώκεται και για την Παμβώτιδα με την ανασύσταση του υδροβιότοπου στην περιοχή Κατσικά με τη δημιουργία του εκεί Περιβαλλοντικού-Υγροτοπικού Πάρκου.
Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι η αναστροφή της φθίνουσας πορείας της Παμβώτιδας είναι δυνατή, απαιτούνται όμως συστηματικές, ολοκληρωμένες και μακρόχρονες ενέργειες με τη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων.
2.4.Οριοθέτηση Παμβώτιδας.
Σήμερα έχει οριοθετηθεί το μεγαλύτερο μέρος της λίμνης. Απομένει το τμήμα Αγ. Νικόλαος – Δραμπάτοβα για το οποίο είναι σημαντικό να υπογραφεί σύντομα η απόφαση οριοθέτησης.
Η 22943/2003 Κ.Υ.Α. η οποία ακυρώθηκε με την 3595/2007 απόφαση του Σ.τ.Ε. κατόπιν προσφυγής του Συλλόγου μας, καθόριζε αυθαίρετα ως όριο της Παμβώτιδας το τεχνητό ανάχωμα στο Νότιο τμήμα της λίμνης χωρίς να λαμβάνει υπόψη το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής. Με αυτόν τον τρόπο μείωνε την έκταση της λίμνης κατά πολλές χιλιάδες στρέμματα και επέτρεπε τη δόμηση στα 100 μέτρα από το τεχνητό ανάχωμα.
Η Επιτροπή Οριοθέτησης Αιγιαλού και Παραλίας των άρθρων 3 & 31 του Ν. 2971 / 2001 της Περιφέρειας Ηπείρου, της Νομαρχιακής Αυτ/σης Ιωαννίνων και της Κτηματικής Υπηρεσίας, με την από 03.04.2007 απόφασή της που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 385/24.08.2007 καθόρισε στη Νότια περιοχή της λίμνης ήτοι από τις ιχθυολεκάνες του Δήμου Ιωαννιτών μέχρι και τον δήμο Παμβώτιδας την οριογραμμή της όχθης στο όριο του αναχώματος και της παλιάς όχθης επίσης στο όριο του αναχώματος ταυτιζόμενη με την οριογραμμή της όχθης.
Είχε προηγηθεί η κατάργηση με το άρθρο 31 του Ν. 2971 / 2001 προηγούμενων νόμων που όριζαν τη συμμετοχή στην Επιτροπή Οριοθέτησης Αιγιαλού και Παραλίας εκπροσώπου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και τη γνωμοδότηση του Γ.Ε.Ν. επί των σχετικών αποφάσεων της Επιτροπής για τον καθορισμό όχθης, παλαιάς όχθης και παρόχθιας ζώνης. Αιτία για την κατάργηση των ανωτέρω υπήρξε η επιμονή των μηχανικών τη Υδρογραφικής Υπηρεσίας και του Γ.Ε.Ν. όπως ο καθορισμός της οριογραμμής της όχθης να γίνει με τρόπο ώστε να λαμβάνεται υπόψη η κατάσταση της όχθης πριν από την κατασκευή των αναχωμάτων.
Ο Σύλλογός μας κρίνοντας ότι ο καθορισμός των οριογραμμών όχθης, παλαιάς όχθης και παρόχθιας ζώνης στο όριο του αναχώματος από την Επιτροπή είναι εσφαλμένος και κατάφωρα αντίθετος με τις διατάξεις των νόμων κατέθεσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας (Σ.τ.Ε.) αίτηση ακυρώσεως η οποία συζητείται την 12.10.2011.
Η εσφαλμένη οριοθέτησης προκύπτει και από τα αναφερόμενα στο Διαχειριστικό Σχέδιο Λίμνης Παμβώτιδας του 2004.
Παράγραφος 6.Α3. Δημιουργία αναχώματος «Η δημιουργία του αναχώματος είναι συνώνυμη με την απώλεια των ρηχών εκτάσεων της λίμνης και των παροδικά πλημμυριζόμενων υγρών λιβαδιών, τους σημαντικότερους βιοτόπους της. Το ανάχωμα που υψώθηκε περιμετρικά της λίμνης των Ιωαννίνων (χωματόδρομος Αμφιθέα-Μονή Ντουραχάνη στο βόρειο τμήμα και κρηπίδωμα - χωματόδρομος Μπογιάννου - στροφή Κατσικάς) την περίοδο 1969-1974 οριοθέτησε με αυθαίρετο τρόπο τη λίμνη. Τα αναχώματα απέκοψαν από τη λίμνη ζωτικές της εκτάσεις οι οποίες ανέρχονται στο 10% της λιμναίας επιφάνειας και έδωσαν βάση για μπαζώματα και καταστροφή παραλίμνιων βιοτόπων. Απωλέσθησαν πολλές εκτάσεις ρηχές, και παροδικά πλημμυριζόμενες.»
Παράγραφος 6.Α4. Προβληματική οριοθέτηση της λίμνης: «Η οριοθέτηση της λίμνης Παμβώτιδας παραμένει προβληματική. Ο αιγιαλός της λίμνης δεν έχει ακόμη οριστεί από την αρμόδια επιτροπή, καθώς ο παλαιός αιγιαλός - λίμνη και πλημμυρικές εκτάσεις λίμνης με βάση το φυσικό ανάγλυφο - εκτείνεται εκτός του τεχνητού αναχώματος και υπερκαλύπτει μπαζωμένα κράσπεδα.»
Παράγραφος 7.1.2.2, Α. Αποκατάσταση και προστασία παραλίμνιων ενδιαιτημάτων, Μέτρα: «Οριοθέτηση της λίμνης Παμβώτιδας και χάραξη αιγιαλού με βάση το φυσικό ανάγλυφο της Λίμνης, με οδηγό ορθοφωτοχάρτες και φωτογραφίες παλαιοτέρων ετών. Θεσμική θωράκιση της οριοθέτησης με νέο Προεδρικό Διάταγμα ή Κοινή Υπουργική Απόφαση (όπως ο Νόμος ορίζει), ώστε να ενταχθούν στο υδάτινο στοιχείο της λίμνης οι εκτάσεις που καλύπτονται από το υδάτινο στοιχείο, παροδικά ή μη, χωρίς να λαμβάνονται υπ' όψη επιχωματώσεις ή άλλα τεχνητά έργα.»
Ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων ερευνώντας το ιδιοκτησιακό καθεστώς της παρόχθιας περιοχής της Παμβώτιδας αποκαλύψαμε ένα σοβαρό ολίσθημα της κτηματογραφικής υπηρεσίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ιωαννίνων. Η λιμναία περιοχή (υδροβιότοπος) μεταξύ της εθνικής οδού Ιωαννίνων-Μετσόβου της κοινότητας Αμφιθέας και του μήκους 2.200 m αναχώματος εφέρετο στον κτηματολογικό πίνακα της Νομαρχίας ότι ανήκει στην κοινότητα Αμφιθέας, ενώ ανήκει κατά κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο. Η κοινότητα Αμφιθέας επιθυμούσε την επιχωμάτωση του υδροβιότοπου και μετατροπή του σε καλλιεργήσιμη έκταση. Κατόπιν της αποκαλύψεως αυτής ο Νομάρχης με την 4726 / 24.06.2004 απόφασή του προέβηκε στη διόρθωση του κτηματολογικού πίνακα και διασώθηκε ο υδροβιότοπος έκταση 1.270 στρεμμάτων η τύχη του οποίου εκρίνετο επισφαλής. Αυτό και μόνο το περιστατικό σηματοδοτεί τη μεγάλη σημασία που έχει η οριοθέτηση της Λίμνης.
2.5.Ποδηλατόδρομος επάνω στο ανάχωμα
Η Περιφέρεια Ηπείρου το 2003 διενήργησε διαγωνισμό για την εκπόνηση μελέτης «Ανάπλασης-Αξιοποίησης και προστασίας της Παμβώτιδας». Τον Νοέμβριο του 2005 υπογράφηκε Σύμβαση μεταξύ της Δ/νσης Δημοσίων Έργων της Περιφέρειας Ηπείρου και των επιλεγέντων μελετητικών γραφείων. Βάσει της συμβάσεως αυτής τα μελετητικά γραφεία ανέλαβαν έναντι τιμήματος 508.475,00 ευρώ την εκτέλεση των κατωτέρω εργασιών:
1ο ΣΤΑΔΙΟ: Σύνταξη τοπογραφικών, υψομετρικών και κτηματολογικών διαγραμμάτων απαραιτήτων για την οριοθέτηση της λίμνης.
2ο ΣΤΑΔΙΟ: Προμελέτες ανάπλασης παραλίμνιας περιοχής, ποδηλατόδρομου και περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
3ο ΣΤΑΔΙΟ: Οριστικές μελέτες ανάπλασης παραλίμνιας περιοχής, ποδηλατόδρομου και μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Δυστυχώς όμως, πριν γίνει η οριοθέτηση της λίμνης και πριν συνταχθούν οι αρχιτεκτονικές και περιβαλλοντικές μελέτες, η Νομαρχία Ιωαννίνων προχώρησε τελείως αυθαίρετα και παράνομα στην κατασκευή πεζόδρομου-ποδηλατόδρομου, επάνω στο μήκος 3 χιλιομέτρων αρδευτικό ανάχωμα περιοχής Ανατολής-Κατσικά.
Θέλουμε να πιστεύουμε στην καλή πρόθεση του Νομάρχη, όμως κανένας δεν μπόρεσε να καταλάβει γιατί έπρεπε να καταστραφεί ο υδροβιότοπος και η λίμνη για έναν ποδηλατόδρομο και γιατί δεν περίμεναν να συνταχθούν οι αρχιτεκτονικές και περιβαλλοντικές μελέτες που είχαν ανατεθεί στα μελετητικά γραφεία της Σύμβασης.
Ο ποδηλατόδρομος ήταν κάτι που έλειπε στην πόλη μας, θα μπορούσε όμως να γίνει έξω από τα όριο του υδροβιότοπου, δηλαδή στον περίγυρό του. Στη θέση που έγινε κατέστη καταστροφικός για το οικοσύστημα της λίμνης. Δημιούργησε συνθήκες μονιμότητας του αναχώματος και εξαφανίσεως του υδροβιότοπου, με τελική μετατροπή του σε οικοδομήσιμη περιοχή.
Ο Σύλλογός μας με τo υπ’ αριθμ. πρωτ. 96/29.01.2007 έγγραφό του προς την Δ/νση Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης Π.Ε.Π. Ηπείρου, κατήγγειλε την παράνομη και καταστροφική για το λιμναίο οικοσύστημα κατασκευή του ποδηλατόδρομου και εζήτησε την άμεση διακοπή χρηματοδότησής του από το Γ’ Κ.Π.Σ.. Η καταγγελία αυτή κοινοποιήθηκε στον Γ.Γ. Περιφ. Ηπείρου κ. Δ. Πανοζάχο. Σύμφωνα με το αρ. 8 του Ν 2971/2001 ουδεμία κατασκευή έργου σε παραλίμνια περιοχή επιτρέπεται να γίνει εάν προηγουμένως δεν έχει γίνει ο καθορισμός αιγιαλού και παραλίας στην περιοχή αυτή. Το έργο άρχισε να κατασκευάζεται τον Ιούνιο του 2006 ενώ η οριοθέτηση της λίμνης σ’ αυτή την περιοχή συντελέσθηκε με την δημοσίευση της 1816/05.07.2007 αποφάσεως του Γ.Γ. Περιφ. Ηπείρου στο 385/24.08.07 Φ.Ε.Κ., δηλαδή όταν το έργο είχε σχεδόν ολοκληρωθεί. Επίσης η Ν.Α.Ι. προέβηκε στην κατασκευή του ποδηλατόδρομου, χωρίς να της έχει παραχωρηθεί, για τον ίδιο λόγο, από την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου, το δικαίωμα χρήσης αιγιαλού και παραλίας παραβαίνοντας και τις διατάξεις του αρ. 14 του ίδιου Νόμου.
Επίσης ο Σύλλογός μας με το υπ’ αριθμ. πρωτ. 123/26.05.2007 έγγραφό του απευθυνόμενος προς το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ν.Α. Ιωαννίνων έκανε γνωστό ότι το έργο κατασκευής ποδηλατόδρομου επί του αναχώματος αφ’ ενός είναι καταστροφικό για τον υδροβιότοπο και την λίμνη, αφ’ ετέρου είναι παράνομο διότι παραβιάζει τα άρθρα 8 και 14 του Ν 2971/2001 και εζήτησε την ματαίωσή του. Το αίτημα δεν έγινε δεκτό.
Η ευθύνη της Περιφέρειας Ηπείρου είναι επίσης τεράστια καθώς όχι μόνο δεν απαγόρευσε την κατασκευή του παράνομου και καταστροφικού για την λίμνη έργου, αλλά προέβηκε στην χρηματοδότησή του με χρήματα της Ε.Ε. που προορίζονται για την προστασία του περιβάλλοντος και όχι για την καταστροφή του. Η Περιφέρεια Ηπείρου ως εποπτεύουσα Αρχή όφειλε να σταματήσει το παράνομο έργο και να εφαρμόσει τη Σύμβαση της Δ/νσης Δημοσίων Έργων.
2.6.ΜΕΤΡΑ
2.6.1 Έλεγχος Δραστηριοτήτων Λεκάνης Απορροής – Πρόγραμμα Παρακολούθησης Υδάτων – Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων.
Ο έλεγχος δραστηριοτήτων στη λεκάνη απορροής συνίσταται στον περιορισμό του ρυπαντικού φορτίου των τάφρων εισροής. Απαιτείται εντοπισμός και χαρτογράφηση των πηγών ρύπανσης. Ο έλεγχος επιτυγχάνεται τόσο με κατασταλτικά μέσα (απαγορεύσεις, ποινές) όσο και με ενημέρωση και επιβράβευση περιβαλλοντικών πολιτικών, όπως σωστή χρήση λιπασμάτων-φυτοφαρμάκων, επιδοτήσεις για στροφή αγροτών σε βιολογική καλλιέργεια κλπ. Η αλλαγή του τρόπου άρδευσης από καταιονισμό στο σύστημα στάγδην θα μειώσει τόσο τις απαιτούμενες ανάγκες για νερό άρδευσης όσο και την ποσότητα των λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων που ξεπλένονται και παρασύρονται στις τάφρους.
Με το συνημμένο υπ. αρ. πρ. 99 / 22.02.2007 έγγραφό του ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων είχε ζητήσει από την Ν.Α.Ι. «Να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για την ένταξη του λεκανοπεδίου Ιωαννίνων στο πρόγραμμα « Μείωση της Νιτρορύπανσης Γεωργικής Προέλευσης» του Άξονα 3 « Γεωργοπεριβαλλοντικά Μέτρα» ( Σχετική Οδηγία 91/676 της ΕΟΚ « Για την προστασία των νερών από τη Νιτρορύπανση Γεωργικής Προέλευσης».) Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλιστεί αυξημένη ανά στρέμμα επιδότηση στις καλλιεργούμενες εκτάσεις του λεκανοπεδίου Ιωαννίνων για την προστασία της λίμνης Παμβώτιδας και του ποταμού Καλαμά. Το πρόγραμμα αυτό (αριθμ. 125759/2004 Κ.Υ.Α) εφαρμόζεται στην περιοχή της Θεσσαλίας, όπου ήδη έχουν ενταχθεί 551.000 στρέμματα και προβλέπεται να αυξηθούν στα 679.000, τα οποία αντιστοιχούν στο 40% των καλλιεργούμενων εκτάσεων». Δυστυχώς δεν έγινε καμία ενέργεια.
Το Πρόγραμμα Παρακολούθησης Υδάτων και το Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων είναι σημαντικά εργαλεία τα οποία όμως δυστυχώς βρίσκονται ακόμη στη φάση του σχεδιασμού. Συστηματικές, επαναλαμβανόμενες στο χρόνο μετρήσεις θα μας βοηθήσουν να παραμετροποιήσουμε τα προβλήματα, να γνωρίζουμε την ποιότητα και την ποσότητα των υδάτων τόσο της λίμνης όσο και των τάφρων για να βλέπουμε που παράγεται η ρύπανση, αλλά και για να παρακολουθούμε αν τα μέτρα που εφαρμόζουμε έχουν αποτέλεσμα ώστε να τα τροποποιούμε αναλόγως.
2.6.2 Δημιουργία δικτύου αποχέτευσης και σύνδεση όλων των περιμετρικά της λίμνης οικισμών με τον βιολογικό καθαρισμό.
Αναγκαία η σύνδεση όλων των οικισμών του λεκανοπεδίου με βιολογικούς καθαρισμούς.
Κατά τη συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης της 13.04.2011 με θέμα το Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου, αναφέρθηκε ότι προγραμματίζεται τόσο η επέκταση του βιολογικού καθαρισμού όσο και η σύνδεση όλων των περιμετρικά της λίμνης οικισμών.
Θα πρέπει επί πλέον να αντιμετωπίσουμε και το πρόβλημα της αποχέτευσης του οικισμού του νησιού καθώς και των υπόλοιπων οικισμών που απορρέουν στη λίμνη. Για παράδειγμα η απορροή του οικισμού της Βουνοπλαγιάς μέσω της τάφρου Λαγκάτσας καταλήγει στην Παμβώτιδα.
2.6.3 Ολοκληρωμένη Διαχείριση Ζωικών Αποβλήτων
Η ποσότητα στερεών αποβλήτων μόνο από πτηνοτροφικές μονάδες το 1996 στο Λεκανοπέδιο Ιωαννίνων ήταν 118 χιλιάδες τόνοι, όταν ο Δήμος Ιωαννιτών παράγει ετησίως 46 χιλιάδες τόνους αστικών στερεών απορριμμάτων.
Από την ανωτέρω σύγκριση είναι σαφές ότι η διαχείριση των ζωικών αποβλήτων είναι ένα πολύ σοβαρό και δύσκολο θέμα. Κάθε μονάδα κρεατοπαραγωγής υποχρεούται, σύμφωνα με την άδεια λειτουργίας της, σε συγκεκριμένη διαδικασία επεξεργασίας των ζωικών της αποβλήτων.
Δυστυχώς συχνά στα πτηνοτροφεία μετά τη διεκπεραίωση των κοτόπουλων για σφαγή μισθώνεται ιδιοκτήτης μηχανημάτων με μικρό φορτωτή και φορτηγά και πετάει τα απόβλητα όπου βρει. Στη συνέχεια πλένεται το πτηνοτροφείο με νερό, τα απόνερα συγκεντρώνονται σε δεξαμενή και με βυτιοφόρο καταλήγουν σε υγρότοπους. Αντίστοιχα χοιροστάσια παρακάμπτουν βιολογικούς καθαρισμούς, ενώ σε υγρότοπους καταλήγουν μπάζα από οικοδομικές δραστηριότητες και κάθε λογής σκουπίδια. Ήδη σε πολλούς περιφερειακούς υγρότοπους παρατηρείται σημαντική μείωση της έκτασής τους. Αποτέλεσμα η μόλυνση και καταστροφή της περιοχής των παράνομων αποθέσεων, η δυσοσμία της ευρύτερης περιοχής και η κατάληξη των ρύπων μέσω των τάφρων απορροής στη Λίμνη.
Τα ζωικά απόβλητα ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για το πρόβλημα ευτροφισμού της Παμβώτιδας. Εκτιμούμε ότι λόγω της σοβαρότητας του προβλήματος δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί με περιστασιακά πρόστιμα και κυρώσεις, αν και σαφώς αυτά πρέπει να επιβληθούν. Λύση στο θέμα θα μπορούσε να δώσει εργοστάσιο επεξεργασίας τους με παράλληλη παραγωγή βιοαέριου και ενέργειας για μείωση του κόστους επεξεργασίας.
Σχετικά με το πρόβλημα δημοσιεύματα διαβάζουμε κάθε χρόνο στον τοπικό τύπο
- “«Εφιάλτης» η ανεξέλεγκτη εναπόθεση ζωϊκών αποβλήτων”, Ανεξέρτητος 21.05.2011
- “Βρώμα και δυσωδία”, Ελευθερία 08.04.2010
- “Τελευταία ελπίδα οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος”, Ελευθερία 21.05.2011
Παραθέτουμε στοιχεία από την εργασία «Αίτια και φύση των κοινωνικών αντιδράσεων στην κατασκευή ΧΥΤΑ του νομού Ιωαννίνων» / 04.06.2010 / ΕΜΠ
«Σύμφωνα με την «Χωροταξική - Τομεακή και Αναπτυξιακή Μελέτη Γεωργοκτηνοτροφικών Δραστηριοτήτων Νομού Ιωαννίνων» (Σεπτέμβριος 1996) οι ετήσιες παραγόμενες ποσότητες αποβλήτων από τις πτηνοτροφικές μονάδες του Ν. Ιωαννίνων καθώς και η χωρική κατανομή τους στις υδρολογικές λεκάνες του νομού δίνονται στους παρακάτω πίνακες:
Ετήσιες Ποσότητες Παραγόμενων Αποβλήτων από τις Πτηνοτροφικές Μονάδες του Ν. Ιωαννίνων Πηγή: Μ.Π.Ε ΧΥΤΑ Ελληνικού
ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ | ΕΤΗΣΙΑ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ (tn) | ΕΤΗΣΙΑ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΥΓΡΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ (tn) |
Μονάδες κρεατοπαραγωγής – μέλη Α.Π.Σ.Ι. | 95.607 | 12.471 |
Μονάδες κρεατοπαραγωγής συνεργαζόμενες με ΝΗΤΣΙΑΚΟ | 41.786 | 5.450 |
Μονάδες αυγών κατανάλωσης | 6.415 | 936 |
Μονάδες αυγών αναπαραγωγής | 26.507 | 3.722 |
ΣΥΝΟΛΟ | 170.315 | 22.579 |
Ετήσιες Ποσότητες Παραγόμενων Αποβλήτων από Πτηνοτροφικές Μονάδες Κατανεμημένες στις Υδρολογικές Λεκάνες του Ν. Ιωαννίνων,(Πηγή: Μ.Π.Ε ΧΥΤΑ Ελληνικού)
ΥΔΡΟΛΟΓΙΚΗ ΛΕΚΑΝΗ | Ποσότητα στερεών αποβλήτων (tn/έτος) | Ολικό Άζωτο (Ν) (tn/έτος) | Στοιχειακός φώσφορος (P) (tn/έτος) | Στοιχειακό Κάλιο (Ka) (tn/έτος) |
Λεκανοπέδιο Ιωαννίνων Βόρειο | 32.773 | 918 | 324 | 462 |
Λεκανοπέδιο Ιωαννίνων Νότιο | 85.020 | 2.381 | 842 | 1200 |
Λεκάνη Καλαμά | 19.399 | 543 | 192 | 274 |
Λεκάνη Αράχθου | 26.220 | 734 | 260 | 370 |
Λεκάνη Αώου | 4.439 | 124 | 44 | 63 |
Λεκάνη Λούρου | 2.121 | 59 | 20 | 29 |
Περιοχή 2, Κουτσελιό - ζωικά απόβλητα και μπάζα
Περιοχή 2, Κουτσελιό – Ο υγρότοπος έχει καταστραφεί
Περιοχή 2, Κουτσελιό – Κάποτε έσφυζε από ζωή, βατράχια, παπιά, νερόφιδα
τώρα μόλυνση και σκουπίδια.
Κουτσελιό -Το μπάζωμα των υγρότοπων γίνεται συστηματικά.
Παράνομα μπαζώματα - Κάθε λογής σκουπίδια στην καταβόθρα Λαψίστας.
2.6.4 Απομάκρυνση Αναχωμάτων
Καμία προσπάθεια βελτίωσης της κατάστασης της Παμβώτιδας και αποκατάστασης του οικοσυστήματος δεν θα έχει τύχη χωρίς την καταστροφή και απομάκρυνση των αναχωμάτων, ώστε ανεμπόδιστα να επικοινωνήσει η λίμνη με τις πηγές Μιτσικελίου και τους υδροβιότοπους και να επανακτήσει τη δυνατότητα αυτοκαθαρισμού της.
Προτάσεις που υποστηρίζουν ότι οι υγρότοποι πίσω από τα αναχώματα μπορούν να αποκατασταθούν με πλημμυρισμό με δυο τομές, κρίνουμε ότι συνειδητά υπονομεύουν τον σκοπό να επαναλειτουργήσει η Παμβώτιδα όπως παλιά ως οικοσύστημα. Αποσκοπούν στην εξαπάτηση του κόσμου διότι έτσι η λίμνη θα παραμείνει για πάντα κλειστή δεξαμενή. Δεν θα ανακτήσει ποτέ τη δυνατότητα αυτοκαθαρισμού όπως αυτός επιτυγχάνεται με τον κυματισμό. Οι ρηχές εκτάσεις δεν θα ξαναγίνουν χώροι εκκόλαψης και αναπαραγωγής καθώς τα ύδατα που θα εισρέουν στους υγρότοπους θα είναι στάσιμα, χωρίς κίνηση, χωρίς κυματισμό.
- Απομάκρυνση Αναχώματος Περάματος-Αμφιθέα.
Το ανάχωμα απέκοψε την επικοινωνία της λίμνης με τον υγρότοπο Αμφιθέας και τις εκεί πηγές Σεντινίκου-Αμφιθέας οι οποίες εισφέρουν το σύνολο σχεδόν των πηγαίων υδάτων στη λίμνη. Σήμερα το νερό των πηγών διοχετεύεται με φυσική ροή στην τάφρο Λαψίστας, εκτός ποσότητας που αντλείται στη λίμνη δίπλα όμως στο θυρόφραγμα εξόδου του Περάματος, δαπανώντας και χρήματα για την άντληση.
Πέραν των 1.270 στρεμμάτων που ο Σύλλογός μας αποκάλυψε ότι αποτελούν δημόσια έκταση, υπάρχουν ακόμη περί τα 170 στρέμματα λιμναίων εκτάσεων τα οποία ανήκουν σε ιδιώτες. Για τις ιδιωτικές αυτές εκτάσεις βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία ανταλλαγής, διαδικασία η οποία καλό θα ήταν να ολοκληρωθεί με τη συνδρομή του Δήμου Ιωαννιτών πριν την απομάκρυνση του αναχώματος.
- Απομάκρυνση Αναχώματος Ανατολής-Κατσικά –
Κατασκευή Περιβαλλοντικού-Υγροτοπικού Πάρκου Παμβώτιδας
Στην περιοχή Κατσικά η καταστροφή και απομάκρυνση του αναχώματος πρέπει να συνδυαστεί με το εκεί σχεδιαζόμενο Περιβαλλοντικό - Υγροτοπικό Πάρκο Παμβώτιδας.
Ο υγρότοπος Ανατολής-Κατσικά ήταν ένας από τους σημαντικότερους βιοτόπους της λίμνης, περιοχή αποτελούμενη από ρηχές εκτάσεις και παροδικά πλημμυριζόμενα υγρά λιβάδια, μοναδικής αξίας για την άγρια ζωή και το φυσικό περιβάλλον της λίμνης γενικότερα.
Οι παροδικά πλημμυρισμένες εκτάσεις, τα υγρά λιβάδια με τα ψηλά χόρτα αποτελούσαν χώρους όπου αποτίθετο το οργανικό φορτίο της λίμνης, όπου αναπτύσσονταν πρωτογενής βιομάζα, η οποία με βόσκηση απομακρύνετο από το λιμναίο οικοσύστημα, συντελώντας στον αυτοκαθαρισμό του. Σήμερα η Λαγκάτσα η κύρια τάφρος εισροής νερού στην Παμβώτιδα και η τάφρος Κατσικά διέρχονται μέσα από την προτεινόμενη έκταση του πάρκου, εκβάλλοντας και μεταφέροντας απευθείας όλο το οργανικό φορτίο στη λίμνη.
Οι σημερινές δραστηριότητες που ασκούνται στις προτεινόμενες εκτάσεις, περιορισμένης έκτασης κτηνοτροφία, μπορούν να διατηρηθούν και να αναδειχθούν.
Η δημιουργία του Περιβαλλοντικού - Υγροτοπικού Πάρκου στοχεύει:
α. Στη διοχέτευση των βεβαρημένων από λιπάσματα κ.λ.π. υδάτων των τάφρων στους υγρότοπους, μειώνοντας σημαντικά το οργανικό φορτίο που εισρέει στη λίμνη, συμβάλλοντας αποφασιστικά στον περιορισμό του ευτροφισμού της.
β. Στην αποκατάσταση των υγροτοπικών εκτάσεων και την επανασύνδεσή τους με τη λίμνη. Οι εκτάσεις αυτές αποκόπηκαν από τη λίμνη το 1970-72 με την κατασκευή του τεχνητού αναχώματος το οποίο οριοθέτησε με αυθαίρετο τρόπο τη λίμνη. Οι πίσω από το ανάχωμα εκτάσεις βρίσκονται μέχρι και 2 m χαμηλότερα από τη μέγιστη στάθμη της λίμνης +469,54.
γ. Στη δημιουργία κατάλληλων βιοτόπων για τα προστατευόμενα και απειλούμενα είδη πανίδας και χλωρίδας και ιδιαίτερα των πουλιών της Παμβώτιδας, συμβάλλοντας στη διατήρηση της βιοποικιλότητας.
δ. Στη χρήση τμήματος του πάρκου ως χώρου αναψυχής (περίπατος, ποδηλασία, παρατήρηση πουλιών), πολιτιστικών εκδηλώσεων, περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης.
ε. Στην προστασία των δύο χωνεύτρων (καταβόθρες) Μπενίκοβας. Παλαιά εκεί υπήρχε παραδοσιακός Νερόμυλος ο οποίος μπορεί να ανακατασκευασθεί δημιουργώντας ένα σημείο τουριστικής επισκεψιμότητας της περιοχής.
Η ύπαρξη του Περιβαλλοντικού - Υγροτοπικού Πάρκου σε συνδυασμό και των υφισταμένων στην περιοχή σημαντικών πολιτισμικών στοιχείων όπως το παλαιολιθικό σπήλαιο Καστρίτσας, ο αρχαιολογικός χώρος της Ελληνιστικής Ακρόπολης και η Μονή Καστρίτσας θα αναδείξουν όλη την περιοχή.
Για την δημιουργία του Περιβαλλοντικού-Υγροτοπικού Πάρκου Παμβώτιδας είναι σημαντικό ο συγκεκριμένος χώρος να προστατευθεί, χαρακτηριζόμενος ως “Περιοχή Προστασίας της Φύσης” στο υπό διαβούλευση σχέδιο σύστασης Προεδρικού Διατάγματος για την Παμβώτιδα. Η αποκλειστική επιτρεπόμενη δραστηριότητα στη ζώνη αυτή θα είναι η δημιουργία Περιβαλλοντικού – Υγροτοπικού Πάρκου του οποίου η λειτουργία θα εναρμονίζεται πλήρως με τους στόχους που αναφέρονται παραπάνω.
Η συνολική έκταση του πάρκου μετρούμενη ενδεικτικά στον συνημμένο χάρτη Google Earth έχει έκταση 1.943 στρέμματα από τα οποία
1.035 στρέμματα (μαζί με δρόμους και τάφρους) ανήκουν στον Δήμο Ιωαννιτών
820 στρέμματα (μαζί με δρόμους και τάφρους) ανήκουν στο Σταθμό Γεωργικής Έρευνας του ΕΘΙΑΓΕ
88 στρέμματα ανήκουν σε ιδιώτες
Προτεινόμενο Περιβαλλοντικό - Υγροτοπικό Πάρκο Παμβώτιδας
χάρτης ενδεικτικής οριοθέτησης Google Earth
Το ΕΘΙΑΓΕ με το συνημμένο υπ. αρ. πρ. 5228/13.07.10 έγγραφό του έχει εκφρασθεί καταρχήν θετικά στη δημιουργία του πάρκου.
Ο Δήμος Ιωαννιτών, ως ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου μέρους της προτεινόμενης έκτασης, θα πρέπει επίσης να βοηθήσει και να συνδράμει στη δημιουργία του Πάρκου:
α) Εκφραζόμενος θετικά στη δημιουργία του Περιβαλλοντικού - Υγροτοπικού Πάρκου Παμβώτιδας.
β) Ζητώντας από το Υ.Π.Ε.Κ.Α. την προστασία της περιοχής στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης του Π.Δ. Παμβώτιδας.
γ) Συνδράμοντας στον σχεδιασμό και υλοποίηση του πάρκου.
δ) Ανταλλάσσοντας τις ιδιωτικές εντός του πάρκου εκτάσεις με άλλες δημοτικές, αντίστοιχα της ανταλλαγής εκτάσεων στον υγρότοπο Αμφιθέας.
ε) Εντάσσοντας την κατασκευή του πάρκου για χρηματοδότηση στο ΕΣΠΑ.
Σήμερα τα όμβρια ύδατα μιας πολύ μεγάλης περιοχής με πολλές αστικές, γεωργικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες (Βουνοπλαγιά, Καρδαμίτσια, Μάρμαρα, Σταυράκι, Τσιφλικόπουλο, Βελισσάριο, Νεοχωρόπουλο, Πεδινή, μέρος της πόλης Ιωαννίνων, Ανατολή, Κατσικάς, Μπάφρα) εισρέουν απ’ ευθείας στην Παμβώτιδα μέσω των τάφρων Λαγκάτσας και Κατσικά. Οι ανωτέρω περιοχές αποτελούν μεγάλο μέρος της λεκάνης απορροής της Παμβώτιδας. Η διοχέτευση των νερών αυτών στους υγρότοπους-υγρολίβαδα με τη δημιουργία του Περιβαλλοντικού - Υγροτοπικού Πάρκου, επιτυγχάνει ταυτόχρονα δύο στόχους. Αφενός επαναδημιουργεί τον υγρότοπο και αφετέρου καταναλώνει το οργανικό φορτίο των όμβριων πριν αυτό εισρεύσει στην Παμβώτιδα.
Συνεχίζοντας να οδηγούμε τα επιβαρημένα όμβρια κατ’ ευθείαν μέσα στη λίμνη δεν θα επιτύχουμε ποτέ βελτίωση της ποιότητας υδάτων. Η απομάκρυνση του αναχώματος και η δημιουργία ή όχι του Περιβαλλοντικού - Υγροτοπικού Πάρκου, θα κρίνει είτε την ανάκαμψη του ευπαθούς και διαταραγμένου οικοσυστήματος της Παμβώτιδας, είτε την καταδίκη της λίμνης για πάντα σε κλειστή δεξαμενή χωρίς ζωή και χωρίς μέλλον.
2.6.5 Δημιουργία υγρότοπων στην εκβολή των τάφρων Καστρίτσας, Βασιλικής και Λογγάδων.
Τα επιβαρημένα με λιπάσματα κλπ νερά των τάφρων επιβάλλεται να διέρχονται μέσα από υγρότοπους οι όποιοι θα λειτουργούν ως δεξαμενές καθίζησης κατακρατώντας φερτά και καταναλώνοντας το οργανικό φορτίο πριν αυτό εισρεύσει στη λίμνη. Θα πρέπει να εξετασθεί η δημιουργία αντίστοιχων υγρότοπων στις τρεις τάφρους εισροής Καστρίτσας, Βασιλικής και Λογγάδων.
Θέση προτεινόμενου Περιβαλλοντικού - Υγροτοπικού Πάρκου Παμβώτιδας,
περιοχή κατακλυσμένη από τις πλημμύρες. Φωτογραφία 12 Δεκεμβρίου 2010
Φωτογραφία Ιστορικού Χάρτης ΓΥΣ, ΙΩΑΝΝΙΝΑ, Κλ. 1:50.000, έτος 1932
Περιοχή Περιβαλλοντικού - Υγροτοπικού Πάρκου Παμβώτιδας, Αεροφωτογραφία ΓΥΣ, 1960
2.6.6 Επαναδημιουργία - μερική αποκατάσταση υγρότοπων Λίμνης Λαψίστα
Επαναδημιουργία και αποκατάσταση των υγρότοπων της Λίμνης Λαψίστας, στα σημεία εκείνα όπου υπάρχουν ακόμη οι παλιές πηγές με αρκετά κατάλοιπα υδροχλωρίδας και υδροπανίδας, ώστε να ξαναγίνει φυσικό εκκολαπτήριο και τόπος αναπαραγωγής.
Τέτοια σημεία είναι η Τούμπα (η οποία είναι διαμορφωμένη σε φυσική λιμνούλα – κατάλοιπο της παλιάς λίμνης), η πηγή Κρυονέρι και η ανάβρα Ασφάκας.
Οι ανωτέρω υγρότοποι θα πρέπει να συνδέονται τόσο μεταξύ τους όσο και με τη Λίμνη των Ιωαννίνων με αύλακες καθώς και με τις χωνεύτρες Λαψίστας και Ροδοτοπίου. Οι αύλακες αυτοί θα είναι ο φυσικός διάδρομος εμπλουτισμού της Παμβώτιδα όπως παλαιά με ψάρια, αλλά και με νεαρά άτομα χελιών από τον ποταμό Καλαμά μέσω της Λίμνης Λαψίστας, δίοδος που έχει διακοπεί την δεκαετία του 1960.
2.6.7 Απομάκρυνση ιλύος πυθμένα.
Σκόπιμη είναι η προώθηση ενός πιλοτικού προγράμματος απομάκρυνσης ιλύος από τον πυθμένα σε σημεία όπου έχουμε τη μεγαλύτερη συσσώρευση.
Θέση Τούμπα - Φυσική λιμνούλα κατάλοιπο της παλιάς λίμνης Λαψίστας
3. ΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ, ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ, ΧΥΤΥ, ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ.
3.1. Χωματερή Δουρούτης
Πέρασαν 50 περίπου χρόνια αφότου ο Δήμος Ιωαννιτών δημιούργησε τη χωματερή Δουρούτης για “προσωρινή” εναπόθεση των απορριμμάτων της πόλεως.
Με εγκληματική αδιαφορία αφήσαμε να εξελιχθεί το όμορφο τοπίο της Δουρούτης σε αποκρουστική περιοχή. Δεν σεβαστήκαμε την ύπαρξη στο χώρο της Πανεπιστημιούπολης και του Νοσοκομείου και αδιαφορήσαμε για τα προβλήματα που δημιουργεί στους εργαζόμενους και διαμένοντες σε αυτά, ούτε τις επιπτώσεις σε βάρος της δημόσια υγείας από τη ρύπανση εδάφους, νερού και ατμόσφαιρας.
3.2. Χ.Υ.Τ.Α. Ελληνικού
Σήμερα επίκειται η λειτουργία του Χ.Υ.Τ.Α. Ελληνικού. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν κάθε δίκιο να διαμαρτύρονται καθώς η επιλογή της θέσης έγινε με πολιτικά κριτήρια και αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος λανθασμένη. Ο “20ετής” σχεδιασμός κατέληξε στην κατασκευή ενός Χ.Υ.Τ.Α. με χωρητικότητα λειτουργίας μόλις 5 ετών.
Από την εργασία «Αίτια και φύση των κοινωνικών αντιδράσεων στην κατασκευή ΧΥΤΑ του νομού Ιωαννίνων» / 04.06.2010 / ΕΜΠ
σελ 159: «Ιδιαίτερα σημαντική είναι η παρέμβαση του ΤΕΕ/ΤΗ για τις κατασκευαστικές δυσκολίες του έργου, όπου δεν προβλέφθηκαν επαρκώς στις μελέτες που προηγήθηκαν και είχαν σαν αποτέλεσμα τον περιορισμό των διαστάσεων του ΧΥΤΑ. Με βάση τους ισχυρισμούς του ΤΕΕ/ΤΗ που φαίνεται να υιοθετούνται καθώς η ΔΕΚΕ επιβεβαιώνει τη δυσκολία υλοποίησης του δεύτερου κυττάρου στην υπάρχουσα έκταση, ο χρόνος ζωής του συγκεκριμένου ΧΥΤΑ δεν αναμένεται να ξεπεράσει τα πέντε έτη, δεδομένου ότι δεν υπάρχει και κάποιο σχέδιο περιορισμού ή επεξεργασίας των σύμμεικτων αποβλήτων. Η συγκεκριμένη άποψη, αποτελεί βάσιμα τον ισχυρότερο δείκτη ότι η διαδικασία της χωροθέτησης ΧΥΤΑ στην 1η Δ.Ε Ηπείρου ενείχε σημαντικές στρεβλώσεις, αστοχίες και παραλήψεις..»
και σελ. 69: «Εντούτοις, υποστηρίζεται ότι όλες οι θέσεις κρίνονται ως κατάλληλες έως και ισάξιες για τη χωροθέτηση ΧΥΤΑ. Με τον τρόπο αυτό νομιμοποιείται η όποια αλλαγή στη θέση χωροθέτησης, δικαιολογημένη ή μη και αποφεύγεται να παρθεί μία συγκεκριμένη απόφαση που θα έχει ληφθεί και θα υποστηρίζεται από επιστήμονες, μελετητές, Περιφέρεια, Νομαρχία, ΟΤΑ κ.λ.π. Με τον τρόπο επιπλέον αυτό, η ουσία της μελέτης για συγκριτική αξιολόγηση που θα βαθμολογήσει τις θέσεις με σειρά προτεραιότητας, αυτοαναιρείται αφού διάφοροι υπεισερχόμενοι παράγοντες άλλοτε επιστημονικοί και άλλοτε πολιτικοί μπορούσαν να αλλάξουν την προτεραιότητα των θέσεων που έχει τεθεί εξ’ αρχής.»
Η διαδικασία χωροθέτησης του Χ.Υ.Τ.Α Ελληνικού αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.
3.3. Εργοστάσιο επεξεργασίας στερεών αποβλήτων και νέος Χ.Υ.Τ.Υ.
Σε εξέλιξη βρίσκεται σήμερα η διαδικασία χωροθέτησης τόσο του εργοστασίου επεξεργασίας στερεών αποβλήτων όσο και του νέου Χ.Υ.Τ.Υ. Η σύσταση εκ μέρους της Περιφέρειας Ηπείρου επιτροπής παρακολούθησης και παραλαβής της εκπονούμενης μελέτης αποτελεί εγγύηση για την κοινωνική αποδοχή του αποτελέσματος.
Στη μελέτη «Αξιολόγηση Θέσεων για τη Χωροθέτηση του Εργοστασίου Επεξεργασίας ΑΣΑ Ηπείρου και του Χ.Υ.Τ.Υ.» στο Κεφάλαιο 10.4. αναφέρεται «Εκτιμώντας το συνολικό ετήσιο κόστος κάθε σεναρίου, συμπεραίνεται ότι οι αποκλίσεις μεταξύ των σεναρίων είναι μικρές γεγονός που παρέχει τη δυνατότητα ελεύθερης επιλογής μεταξύ πολλών σεναρίων». Ενώ στο Κεφάλαιο 11 «Να σημειωθεί ότι κατά την επιλογή των σεναρίων από την Επιβλέπουσα Αρχή θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η δυσκολία χωροθέτησης νέου ΧΥΤΥ για λόγους κοινωνικής αποδοχής.»
Τα ανωτέρω καθιστούν πολύ πιθανή την επιλογή της χωροθέτησης μόνο εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων με αυτόματη μετατροπή των υφιστάμενων ΧΥΤΑ σε ΧΥΤΥ, δίχως τη χωροθέτηση νέου ΧΥΤΥ.
Βασική όμως προϋπόθεση για την επιτυχία της προτεινόμενης διαχείρισης αποτελεί η διαπαιδαγώγηση και εκπαίδευση των πολιτών σε θέματα μείωσης των παραγόμενων απορριμμάτων και διαλογής στην πηγή (ΔσΠ) για ανακύκλωση.
Χαρακτηριστικά στο Κεφάλαιο 2.4. Πίνακας 9 «Ποσότητες οργανικών, υλικών συσκευασίας και έντυπου χαρτιού από ΔσΠ, καθώς και σύμμεικτων Α.Σ.Α. προς επεξεργασία για τα έτη 2014-2020» αναφέρεται ότι για το έτος 2016 από 170 χιλιάδες τόνους απορριμμάτων θα γίνεται διαλογή στην πηγή των 49 χιλιάδων τόνων δηλαδή ποσοστό 29%.
Με δεδομένο όμως ότι σήμερα στην Ελλάδα ανακυκλώνουμε μόλις το 8% των απορριμμάτων μας, ενώ παντελής έλλειψη παρατηρείται στη διαπαιδαγώγηση των πολιτών όσον αφορά στον περιορισμό των απορριμμάτων, στο διαχωρισμό τους και τη συμμετοχή τους στην ανακύκλωση, το ανωτέρω ποσοστό του 29% είναι εξωπραγματικό.
Από τη στιγμή που θα υλοποιήσουμε τις υποδομές ανακύκλωσης χρειάζονται τουλάχιστον 10 έτη για να εμπεδώσει ο κόσμος τη νοοτροπία του διαχωρισμού των απορριμμάτων. Σε αυτό το διάστημα είναι πιθανό να έχουμε εξαντλήσει τη χωρητικότητα των υφιστάμενων Χ.Υ.Τ.Υ., νωρίτερα από ότι προβλέπεται στον 20ετή σχεδιασμό. Εξάλλου η εμπειρία από τον προηγούμενο «20ετή» σχεδιασμό που αποδείχθηκε 5ετής δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για τον νέο σχεδιασμό.
Συνεπώς, λόγω και της πάγιας τακτικής των πολιτικών μας να μεταθέτουν την αντιμετώπιση των προβλημάτων στο μέλλον, θα πρέπει να πιέσουμε για την χωροθέτηση τόσο εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων όσο και νέου Χ.Υ.Τ.Υ., η κατασκευή του οποίου μπορεί να καθυστερήσει για οικονομικούς λόγους αλλά θα πρέπει παρόλα αυτά να έχουμε δεσμεύσει από τώρα τη θέση.
Μία σημαντική παρατήρηση είναι επίσης ότι επειδή και αυτή η μελέτη όπως και η προηγούμενη για τον Χ.Υ.Τ.Α. Ελληνικού θεωρεί τις περισσότερες θέσεις ισάξιες είναι σημαντικό να υιοθετηθεί η άποψη του ΤΕΕ/ΤΗ ότι «αναφορικά με τη χωροθέτηση του εργοστασίου και του ΧΥΤΥ η επιτροπή πρέπει να καταλήξει σε μια και μόνο πρόταση για τη θέση τους». Διαφορετικά θα ανοιχθεί για άλλη μία φορά ο ασκός του Αιόλου για αλλαγές θέσεων με πολιτικά, μικροκομματικά κριτήρια.
3.4. «Μειώστε – Ξαναχρησιμοποιήστε – Ανακυκλώστε» (Reduce – Reuse – Recycle)
Πρέπει να κατανοήσουμε όλοι ότι το πρόβλημα Διαχείρισης των απορριμμάτων δεν θα λυθεί με τη χωροθέτηση του εργοστασίου επεξεργασίας στερεών αποβλήτων και του νέου Χ.Υ.Τ.Υ.
Η βασική πολιτική στη διαχείριση των απορριμμάτων είναι η αρχή «Μειώστε – Ξαναχρησιμοποιήστε – Ανακυκλώστε» (Reduce – Reuse – Recycle).
Ο Δήμος Ιωαννιτών ως ο μεγαλύτερος παραγωγός απορριμμάτων στην Περιφέρεια Ηπείρου πρέπει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκπαίδευση των πολιτών σε θέματα περιορισμού των απορριμμάτων και ανακύκλωσης. Η δημιουργία Κ.Π.Ε. με αρμοδιότητα σε περιβαλλοντικά θέματα πόλεως θα συμβάλει σε αυτή την κατεύθυνση.
4. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ
Πρέπει να ληφθεί μέριμνα και να ελέγχεται η διάθεση επικίνδυνων νοσοκομειακών και ιατρικών αποβλήτων (μικροβιολογικά εργαστήρια, κλινικές, οδοντιατρεία κλπ).
Σχετικά στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα δεν είναι ενθαρρυντικά:
- “Επικίνδυνα ιατρικά απόβλητα σε χωματερές - 
Από το σύνολο σχεδόν των νοσοκομείων, όπως προκύπτει από πορίσματα ελέγχων που διαθέτει κατ’ αποκλειστικότητα η «Κ»”, Καθημερινή 03.10.2009
Από το σύνολο σχεδόν των νοσοκομείων, όπως προκύπτει από πορίσματα ελέγχων που διαθέτει κατ’ αποκλειστικότητα η «Κ»”, Καθημερινή 03.10.2009- «Σοκάρουν οι αποκαλύψεις για τα νοσοκομειακά απόβλητα», ΣΚΑΪ.gr 17.06.2010
5. ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΔΑΣΟΣ - ΔΑΣΥΛΛΙΑ ΛΟΦΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Τα δασύλλια δημιουργήθηκαν τμηματικά, κατά θέσεις, με τεχνητή αναδάσωση η οποία ξεκίνησε το έτος 1928 στη θέση «Μεϊντάνι» και δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα δεδομένου ότι από την αρχική έκταση που προβλεπόταν, δεν έχει αναδασωθεί μέχρι σήμερα έκταση 161 στρεμμάτων.
Την ίδια περίοδο μετά το 1928 δημιουργήθηκαν και το δασύλλιο στο νησί και τα απέναντι δασύλλια στο Μιτσικέλι.
- Το Αισθητικό Δάσος Ιωαννίνων (Π.Δ. 837/1976, ΦΕΚ 306/Α/1976) έκτασης 864 στρ. περιλαμβάνει τα τμήματα Μεϊντάνι, Τζέμ και Προφήτης Ηλίας-Προσκύνηση.
- Δασύλλιο Περιβλέπτου έκτασης 82 στρ. Κηρύχθηκε αναδασωτέα με την αριθ. 66058/1936 απόφαση της Γενικής Διοίκησης Ηπείρου. Η αναδάσωση άρχισε το 1932. Ο Ι.Ν. Περιβλέπτου υποστηρίζει ότι η έκταση του ανήκει. Το Δασαρχείο Ιωαννίνων κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να διασφαλιστεί ο δημόσιος χαρακτήρας της έκτασης.
- Δασύλλιο Ψιλής Γορίτσας έκτασης σήμερα 127 στρ. Κηρύχθηκε αναδασωτέα για έκταση 320 στρεμμάτων με την υπ’ αριθμ. 20065/25.04.1940 απόφαση της Γενικής Διοίκησης Ηπείρου. Μέχρι σήμερα και μετά από την καταστροφή της πρώτης αναδάσωσης την περίοδο της κατοχής και επαναδημιουργία της από το έτος 1952 και μετέπειτα, παραμένει προς αναδάσωση έκταση 161 στρεμμάτων. Ιδιοκτησιακά η έκταση ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο, βάσει της υπ’ αριθμ. 22128/1167/08.02.52 Δ/γής του Υπουργείου Γεωργίας, διεκδικείται όμως από τον Δήμο Ιωαννιτών.
- Στο Λόφο Ψιλής Γορίτσας στην απότομη πλαγιά κάτω από το Άσυλο Ανιάτων προς Σταυράκι, μπορούν να αναδασωθούν ακόμη 550 στρέμματα δημοτικής έκτασης. Προτείνουμε στον Δήμο Ιωαννιτών να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες ώστε να χαρακτηρισθούν αναδασωτέα και αυτά τα 550 στρέμματα.
Οι μεταμόρφωση των γυμνών λόφων στα σημερινά δασύλλια απεικονίζεται στις παρακάτω φωτογραφίες πριν και μετά τις τεχνητές αναδασώσεις.
ΑΠΟΨΙΣ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΙΜΝΗΝ, εκδ. Γ. Δημητριάδης, Ιωάννινα (1899) http://cultureportalweb.uoi.gr/cultureportalweb/article.php?article_id=1073&topic_id=184&level=&belongs=&area_id=18&lang=gr
Άποψη των Ιωαννίνων το 2009
ΙΩΑΝΝΙΝΑ, ΝΗΣΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, εκδ. Ι. Ιωαννίδης, Ιωάννινα (1905)
Άποψη του νησιού - 2009
Η παρέλευση μεγάλου χρόνου από τη δημιουργία των δασυλλίων με τεχνητή αναδάσωση, σημειωτέων ότι τα δένδρα έχουν σήμερα ηλικία 65-80 χρόνων, χωρίς την εφαρμογή κατάλληλων δασοκομικών χειρισμών έχει δημιουργήσει προβλήματα.
Η μη έγκαιρη σε μικρότερη ηλικία των δένδρων πραγματοποίηση αραιώσεων, προκάλεσε μεγάλη πυκνότητα με αποτέλεσμα την καθ’ ύψος αύξηση των δένδρων και την αποξήρανση των κλάδων σε μεγάλο ύψος, με συνέπεια σήμερα στη μεγαλύτερη έκταση του δάσους η ζώσα κώμη να έχει περιορισθεί στο 1/3 ή και λιγότερο του ύψους των δένδρων. Αυτό, σε συνδυασμό με το αβαθές έδαφος και το ασθενές ριζικό σύστημα των συγκεκριμένων ειδών πεύκης, καθιστά τα δένδρα ευάλωτα σε ανεμορριψιές και χιονοθλασσιές.
Επιβεβλημένη είναι η εφαρμογή αραιώσεων. Αρχικά πρέπει να απομακρυνθούν τα καταπιεσμένα, κακόμορφα, κατεστραμμένα άτομα, κι όσα παρουσιάζουν προβλήματα ευστάθειας ώστε να ευνοηθεί η ανάπτυξη αναγέννησης ατόμων του ίδιου είδους (κωνοφόρα) αλλά και ανάπτυξης και άλλων αυτοφυών αλλά και ειδών που θα εγκατασταθούν με τεχνητή αναδάσωση.
Οι αραιώσεις θα δημιουργήσουν επίσης χώρο για φυτεύσεις νέων δασοπονικών ειδών ώστε να διασπαστεί η μονοτονία που παρουσιάζει σήμερα το δάσος, όπως για παράδειγμα διάφορα είδη δρυός, σφενδάμου, φράξου, φλαμουριάς, ιπποκαστανιάς, καρυδιάς, ακακία και ψευδοακακία, λεύκη λευκή και Πλάτανος (λίγα άτομα κοντά στις βρύσες), λεπτοκαρυά (κυρίως ως υπόρροφος), κουτσουπιά, ιτιά κλαίουσα αλλά και οποιοδήποτε άλλο είδος εξευρεθεί.
Σοβαρότατο πρόβλημα προκύπτει από την έλλειψη κατάλληλου οδικού δικτύου των συνοικιών που συνορεύουν με το Αισθητικό Δάσος Ιωαννίνων, με αποτέλεσμα η διέλευση για τις παρακείμενες στο δασύλλιο οικίες να γίνεται δια μέσου του δικτύου δρόμων του δάσους, κάτι το οποίο όσο γίνεται και μάλιστα ανεξέλεγκτα εγκυμονεί πολλούς και σοβαρούς κινδύνους για το δάσος.
Για να υπάρξει λύση στο πρόβλημα θα πρέπει οπωσδήποτε να αναπτυχθεί κατάλληλο οδικό δίκτυο έτσι ώστε το δάσος να απαλλαχθεί από τον φόρτο που δέχεται, ώστε να μπορέσει στο ακέραιο να παίξει το ρόλο που απαιτείται.
Τα Αισθητικά Δάση είναι δάση με ιδιαίτερη αισθητική, υγιεινή και αναψυχική αξία, στα οποία επιβάλλεται η προστασία της αισθητικής και οικολογικής τους φυσιογνωμίας ώστε να καλύπτουν κυρίως ανάγκες υπαίθριας αναψυχής και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, κάτι που σαφώς δεν συνάδει με τη διερχόμενη κυκλοφορία αυτοκινήτων.
Σχετικές μελέτες
- «Μελέτη Διαχείρισης και Προστασίας των Δασυλλίων Λόφων Ιωαννίνων», 2001/ Δασαρχείο Ιωαννίνων.
- «Μελέτη Δασοκομικών Χειρισμών κ’ Βελτιώσεως της Βλαστήσεως Αισθητικού Δάσους Ιωαννίνων», 1981, Δασαρχείο Ιωαννίνων.
6. Επίλογος
- “Παμβώτιδα, η λίμνη των παρανομιών - Καταπατητές κτίζουν πάνω σε μπαζωμένες όχθες, ενώ τα αστικά και τα γεωργικά απόβλητα χύνονται ανεξέλεγκτα στα νερά της”, Καθημερινή 28.10.2006
Καταπατητές κτίζουν πάνω σε μπαζωμένες όχθες, ενώ τα αστικά και τα γεωργικά απόβλητα χύνονται ανεξέλεγκτα στα νερά της”, Καθημερινή 28.10.2006Τόσο για την Παμβώτιδα όσο και για τα υπόλοιπα περιβαλλοντικά θέματα της περιοχής μας υπάρχουν μελέτες, έρευνες, προτάσεις αντιμετώπισης. Το πρόβλημα είναι ότι δεν εφαρμόζονται.
Οι πολιτικοί μας είτε από άγνοια, αδράνεια και αλαζονεία είτε για εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων, ενεργούν εις βάρος του συλλογικού συμφέροντος, με την ανοχή όλων μας καθώς και εμείς ήμαστε συνυπεύθυνοι, απαξιώνοντας νομοθεσία και επιστημονικές μελέτες.
Η νοοτροπία αυτή είναι που οδήγησε τη χώρα μας στη σημερινή τραγική κατάσταση. Χρειάζεται προσπάθεια από όλους μας για να ανατρέψουμε καταστροφικές συνήθειες δεκαετιών.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Μόνο η μεθοδική, τεκμηριωμένη προσέγγιση των προβλημάτων και η αποφασιστικότητά μας να υλοποιήσουμε τις επιστημονικές απόψεις μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση της κατάστασης.
Για τον
Σύλλογο Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων
Ο Πρόεδρος
Κων/νος Σακκάς
Συνημμένα
- Αρ. Πρ. 5228 / 13.07.10 / ΕΘΙΑΓΕ
- Αρ. Πρ. 99 / 22.02.2007 / Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)